Antigua (Gautemala) en Copan Ruinas (Honduras)

Na San Pedro la Laguna, vertrokken, met een zieke Rolf, naar Antigua. Dankzij de mega pillen van Frank en Tari uit Azie, was Rolf de hele reis onder zeil en heeft hij keurig zijn maaginhoud binnen weten te houden. Dat was de nacht er voor wel anders en we twijfelden of we daarom wel of niet de reis moesten gaan ondernemen. Maar de bus was al geboekt en betaald en dat zou zonde van het geld zijn. Dus op naar Antigua. Omdat je, als je ziek bent, niet in een dorm wil slapen met nog 10 andere mensen, namen we een iets luxer hotel met de de naam "Asjemenou". Misschien van een Nederlandse eigenaar met een Loekie de Leeuw tik? We zijn er niet achter gekomen, helaas.

Antigua is een leuk stadje, met mooi straten, vrolijk gekleurde panden, heel veel kerken en voormalige kloosters. Ons hotel was ook een deel van een voorheen klooster.De foto hierboven is gemaakt in een kerk/klooster waar ze de grooste fontein van midden amerika hebben staan. Tcoh viel die een beetje tegen. Niet helemaal schoon en maar deels (en slecht) gerenoveerd.

Blijkbaar hebben ze iets met fonteinen in deze stad, want ook in de vele stadsparken staan veel fonteinen.

De binnentuin van ons hotel "Asjemenou". Na 2 dagen voelde Rolf zich weer helemaal beter en zijn we naar een goedkoper hostel verhuisd. Hier konden we gebruik maken van een gezamelijke keuken, waardoor we eindelijk weer eens zelf ons ontbijt konden verzorgen.

En ja, dan moet er dus ook afgewassen worden ;-)

Eindelijk was het weer goed en konden we een vulkaan gaan beklimmen.De tocht zou zo'n 1.5 uur in beslag nemen. Na "slechte" ervaringen met gidsen die ons de berg op loodsen oa. in egypte, besloten wij in ons eigen tempo naar boven te lopen. We werden in Antigua door de gids met een mini-van opgepikt en na 1,5 uur rijden, stonden we onderaan de vulkaan. Samen met nog 8 andere mensen. Op het moment dat we uitstapten, kwamen er direct kinderen op ons afrennen die stokken uitdeelden, die kwamen goed van pas.

De gids begon in een rap tempo naar boven te lopen. Terwijl er achter onze groep aan een stoet mensen met paarden liepen en zodra je het niet goed bij kon houden probeerden ze je een paard aan te smeren. Wat echt super vervelend is, want hierdoor kan je niet in je eigen tempo naar boven lopen, want er loopt een knol voor je en 1 achter je. Uiteindelijk hebben wij in onze beste spaans duidelijk gemaakt dat wij zeker niet op een paard wilden, lieten ze ons gelukkig met rust.
Doordat er in het verleden, toeristen overvallen zijn die de vulkaan beklommen zonder gids, moesten we als groep bij elkaar blijven. Dit maakte de tocht wel en stuk minder prettig want er werd in een rap tempo door gelopen. We konden het wel redelijk bijhouden, maar onze geplande picknick halverwege konden we op onze buik schrijven. Binnen 1uur en 15 minuten kwamen we aan op de top van de vulkaan.

Omdat het bijna zonsondergang was, had het lava een extra mooi effect. Een grote barbeque met gloeiende reuze kolen. Er stonden ook mensen met marshmellows aan een stok, deze boven de hete lava te roosteren. Voordat de zon helemaal onder was, besloot onze gids terug te keren. Heel erg jammer want we hebben het beste gedeelte van de vulkaan en lava gemist. Maar omdat we over grote losliggende lavastenen naar beneden moesten klauteren en klimmen, was het wel veilig met het laatste beetje licht.

Na nog een dag in Antigua rondgewandeld hebben, namen we om 4 uur 's ochtends de bus naar Honduras, het plaaatsje Copan Ruinas. En zoals de naam al zegt, zijn hier ruines. Deze maya ruines vielen helaas een beetje tegen, we hebben al zoveel mooiere en grotere maya complexen gezien. Gelukkig waren de muggen op en rond de ruines, wel heel erg blij met ons. Onze antimuggenspray bleek totaal geen effect te hebben. En we zijn in 3 uur tijd behoorlijk te pakken genomen.
In het bos op en rond de ruines, zat een grote groep macaws.

Rolf en Mike boven op de tempel.

We sliepen in La manzana verde (of te wel, de groene appel) dit is een hostel gerund door een belgisch echtpaar. Helaas hadden ze minder betrouwbaar personeel. Want nadat wij terug kwamen van onze lunch, bleek op geheel mysterieuze wijze mijn mobiele telefoon geblokkeerd te zijn en heb ik nu mijn PUKcode nodig om mijn telefoon te deblokkeren. Dat gebeurt alleen wanneer je 3 keer de verkeerde pincode invoerd. En de enige die in het hostel aanwezig was, was de receptioniste. Heel gedoe en eigen schuld, moet gewoon niet mijn telefoon laten slingeren. Maar ja, wie kent zijn PUKcode nu uit zijn hoofd. Binnenkort toch maar telefonisch contact zoeken met vodafone voor mijn pukcode.

In de loop van de middag, kwamen er meer mensen aan in het hostel. En 's avonds zaten we spelletjes te spelen en bier te drinken met een Pool, een Britse en een Amerikaan Mike. Met Mike zijn we daarna nog een week opgetrokken en doorgereisd naar Honduras.