Ons werk is super eenvoudig (saai), het bedrijf waar wij voor werken organiseert het transport van de security. Wij zitten in het hotel waar de security slaapt en we moeten er voor zorgen dat de security in de juiste bus stapt. Per bus hebben we gemiddeld 1 persoon die mee moet. We zitten met zijn 4en in de lobby op die ene persoon te wachten die de shuttle naar zijn werk nodig heeft. Het openbaar vervoer in Vancouver is erg goed geregeld dus de meeste security gebruiken gewoon het openbaar vervoer in plaats van de door ons geregelde shuttlebussen. Of te wel ons werk is redelijk nutteloos. Maar ja we krijgen betaald en zitten in de lobby op een groot scherm naar de sporten te kijken. Wel hebben we veel leuke mensen ontmoet met name de chauffeurs waar we mee samen werken, zijn erg aardig. Omdat we onze tijd "uit" moeten zitten, nemen we dagelijks de laptop mee en maken we gebruik van het draadloze netwerk van het hotel. En facebooken, skypen en chatten we er lekker op los.
Rolf is hard aan het werk
Wij hebben al verschillende optredens bezocht en naar de diverse huizen geweest, zoals het zwitserse huis op het franstallige eiland. Er is veel straattheater en straatartiesten door de hele stad. Het "huis" hierboven, de grote ronde bol met alle lichtjes, is normaal gesproken het NEMO van Vancouver. De russen hebben hiervan hun huis gemaakt en hierin staat ook een grote maquette met de indeling van de Olympische spelen 2014 in Sochi in Rusland. Het ziet er heel erg futuristisch uit en wordt ongetwijfeld heel erg mooi. In Sochi komt 1 groot plein met daar omheen alle stadions. Daar kunnen de Canadezen nog wat van leren.
Iedere avond treden er op meerdere podia diverse bands op. 1 podium staat op honderd meter van het Olympische dorp, dit is niet heel prettig voor de atleten die om 9 uur naar bed willen. De festivals gaan tot 12 uur door. Dus niet heel handig van de organisatie.
We wilden ook naar een optreden van een in Canada grote rockband, Alexisonfire.
Dit optreden liep na 30 seconden tragisch af, toen het voorste hek het begaf nadat te veel mensen tegelijkertijd begonnen te springen en te duwen. Het resultaat 20 gewonden waarvan 9 in het ziekenhuis. Wij waren ruim van te voren op het festivalterrein en stonden bij de 1nalaatste band goed vooraan. Het dringen en duwen was toen ook al begonnen. In de vele jaren dat wij festivals hebben bezocht en bij vele grote en heftige bands vooraan hebben gestaan, zoals bij Rammstein, hebben we ons nog nooit onveilig gevoeld. Maar dit was ongekend, mensen die in groepen van 5 in 1 keer naar voren proberen te duwen (ook al is er geen plek). Het was echt onveilig en wij besloten om achteraan te gaan staan en nog even een kopje koffie te halen. Want bier mogen ze hier niet schenken op straat of op publieke terrein. Nadat het optreden 30seconden bezig was, viel het hek vooraan omver en vielen de eerste rijen mensen er over heen. De band stopte meteen met spelen en de zanger probeerde de mensenmassa naar achter te praten, omdat de mensen op de grond niet meer konden op staan. De sfeer was erg grimmig en het publiek werkte uiteindelijk wel mee. Maar was niet erg tevreden over het geheel. Toen de zanger vervolgens aankondigde dat ze het optreden niet gingen voortzetten, zijn wij meteen vertrokken om voor de mensenmassa uit te blijven. De organisatie wil de schuld niet bij zichzelf neerleggen, en zegt dat het materiaal van de hekken niet goed was. Volgens ons is het maar goed dat het hek omviel anders waren er echt mensen doodgedrukt net als in Roskilde.
De diverse media hebben inmiddels de hele organisatie flink afgekraakt. Van falende zambonis, onveilige skipistes, slechte beveiliging tot een onbereikbare olympische vlam waar een enorm groot hek om heen staat. Jac Orie had te klagen over de chauffeurs die zijn team naar de baan rijden. De algemene mening van iedere niet canadees hier, is dat de winterspelen ontzettend slecht georganiseerd zijn. De media die wij dagelijks spreken, zeggen zelfs dat het de slechte winterspelen in 20 jaar zijn. De canadezen zelf (degene uit Vancouver) zeggen dat het voor hun de eerste keer is om zo iets te organiseren. Waarop ik zei dat het de 3de keer is in 30 jaar dat de spelen in Canada zijn, en dat ze daar toch wel iets van geleerd zouden moet hebben. Maar ja toen de Olympische spelen in Montreal waren (1976) werden ook die spelen uit geroepen tot de slechte spelen ooit.Wat dat betreft vinden wij de olympische spelen een grote teleurstelling. Maar we maken er zelf wel een goed feestje van.
Eindelijk was het zover, zaterdag 20 februari, 1500m heren. We hadden perfecte zitplaatsen, op de voorste rij in het begin van de bocht. Onze verwachtingen waren niet perse hoog, maar het is het koningsnummer en in onze ogen de mooiste afstand. Het werd 1 groot feest! Behalve voor de canadezen om ons heen. Natuurlijk zaten er hele domme mensen naast ons die er niets van begrepen. De mensen die voor ons zaten, dachten dat ze kaarten hadden gekocht voor het shorttrack speedskating. OEPS, stomme mensen. En toen Skobrev tegen Morrison moest schaatsen zaten er achter ons mensen heel hard "BOE" te roepen toen Skobrev werd voorgesteld. Heel erg sneu. Gelukkig schaatste Skobrev, Morrison heel hard in de buitenbocht voorbij.
Shani Davis loopt zijn rondjes over het binnenterrein. Going for gold....
Kleintje Pils helpt ons door de dweilpauze heen.
Het was zo ongelofelijk spannend, we konden hetzelf ook niet geloven of durven hopen dat Mark goud ging winnen. Pas op het moment dat Shani Davis over de finish kwam, durfden we te juichen. Hierna ontplofte het stadion, de canadezen verlieten met stille trom het stadion, de Nederlanders, Amerikanen en Noren bleven achter om het feest voort te zetten. 
Jac Orie ging helemaal los en stond te springen en te dansen op het ijs.
We hadden er zelf ook niet opgerekend dat Mark (of een Nederlander) zou winnen. Dus toch maar (weer) naar het HollandHeinekenHuis voor de huldiging ook al moesten we de volgende dag weer om 5 uur opstaan. Dit maken we maar 1 keer mee waarschijnlijk, dus we vinden het helemaal niet erg dat we met een katertje moesten werken!
Het feest in het HollandHeinekenHuis begon met een optreden van Kleintje Pils. Hierdoor zat de sfeer er meteen goed in!
De aanwezige Canadezen wisten niet wat ze zagen, een dweilorkest, hossende Hollanders en mensen die in een polonaise werden meegezeuld.
Nadat Mark het podium op werd geroepen, moest hij eerst bij zijn eigen race het commentaar leveren.
Vervolgens kwam niemand minder dan Willem Alexander op het podium om Mark te huldigen.
Omdat de medailleuitreiking een dag na de race pas plaats vindt, kreeg Mark vanuit het publiek al een gouden medaille aangereikt.
Mark en Jac vieren hun feestje
Het feest ging nog uren door hierna, met de band van Edwin Evers "Evers Slaat Door" en een gastoptreden van Guus Meeuwis. 
