Busreis naar Dahab

Eindelijk na een slopende busrit van 21 uur zijn we aangekomen in Dahab.
Helaas bleek het niet mogelijk om te vliegen. Dus kozen we voor de ietwat avontuurlijke reis met de bus, door de woestijn, langs de kust van de rode zee naar het noorden, door de sueztunnel en dan ben je dus opeens in Azie. Nu weer langs de kust van de rode zee naar het zuiden en nog de weg vervolgen naar Dahab. We vertrokken om 17 uur vanuit Luxor en we verwachtte dat de reis zo'n 14 uur zou duren. Door de Ramadan werden er naast toeristen geen andere reizigers verwacht. Dus wij rekenden op 2persoonsbanken per persoon. Helaas was bij Hurghada een pont uit gevallen, waardoor er opeens wel veel mensen met de bus mee wilden. Kortom, Rolf en ik hebben 21 uur lang op een te smal bankje, zonder beenruimte naast elkaar gezeten. Zonder enige slaap. Een ware relatietest (wederom zijn we geslaagd). Halverwege de reis, zo rond een uur of 2 's nachts, bleek dat wij in een bus zaten die niet bestemd was voor toeristen. Alle toeristenbussen rijden in convooi onder politiebescherming. Wij dus niet. Tijdens een controle onderweg, zag een agent dus 10 toeristen in de bus zitten, waarop er dus een politieconvooi meegestuurd moest worden. Dit werd ter plekke geregeld. Helaas liet het politieconvooi dus 2.5 uur opzich wachten. En daar sta je dan, midden in de woestijn, tussen 40 booskijkende moslims, die hun laatste maaltijd voor zonsopgang aan hun neus voorbij zien gaan.