De reis tot nu toe

De roze lijn is onze route :-)

Morgen vertrekken we naar Honduras.

San Pedro

De laatste dagen in Xela, hadden we ons nog een klein cadeautje gedaan, de hotsprings. Natuurlijke baden die door de vulkaan verwarmd worden. Tevens bleven we daar een nachtje slapen in een berghut.

Heerlijk dobberen in het hete water.

Rolf bekommert zich over het haardvuur, met nat hout. Maar het resultaat mocht er zijn.

Hoe dichterbij de rotswand, hoe heter het water.

Na Xela vertrokken wij met een chickenbus naar San Pedro de la laguna.

San Pedro bleek een stuk goedkoper te zijn en we hadden voor minder dan 10 euro een luxe appartementje, met balkon en hangmat. En gratis draadloos internet, hierdoor gezellig met pa en ma kunnen chatten op mama haar verjaardag.

We kwamen naar San Pedro voor het meer, helaas bleek het meer een algenplaag te hebben waardoor we niet in het meer mochten zwemmen, of duiken. Dus moesten we iets anders gaan doen. Een koffieplantage bezoeken dus. Met een gids trokken wij de bergen in. Wij hadden hele andere verwachtingen van een koffieplantage, meer een boederij met een groot koffieveld en een schuur met de machines om de koffiebonen te verwerken, daarom liepen wij op onze slippertjes. Het bleek totaal anders, we hebben 3 uur door de jungle gewandeld en geklommen. Ergens op de berghelling stond een heel groot veld met koffieplanten en enkele avocadobomen. Onze gids wist alles perfect uit te leggen en te vertellen. Achteraf bracht hij ons naar een cafetje waar we een kopje koffie kregen. De wandeling was super mooi en koffie erg lekker.

Op slippers door de jungle.

Het uitzicht vanaf de koffieplantage. Die bruine vlekken in het meer, zijn de algen.
De koffiebonen.

In Chichicastenango is een hele grote traditionele markt met veel eten, bloemen, groenten en fruit. Maar ook heel veel toeristenkraampjes met overal dezelfde soorten troep en souvernirs.We hebben hier lekker rondgestruind en 2 kerkjes bezocht. Ik had nog bijna een mooie nieuwe muts gekocht, helaas kon ik niet zo heel veel zien.

De vlogende dag ging Rolf een vulkaan beklimmen, ik was niet helemaal zeker over mijn wandelcapaciteiten en besloot niet mee te gaan. De touroperator vertelde dat de klim naar de top 3 uur zou duren. Om 6 uur 's ochtends vertrekken en rond 13 uur 's middags zouden we weer terug zijn. Maar tijdens deze klim zouden we in totaal 1500m klimmen. Dat leek mij tamelijk onhaalbaar en daarom ging Rolf alleen. En inderdaad het bleek onhaalbaar, althans niet perse voor Rolf maar wel voor de groep. Na 3 uur wandelen kwamen ze aan op het punt waar ze na 1 uur wandelen hadden moeten zijn. Uiteindelijk heeft de gids besloten terug te gaan. Ik was heel blij dat ik niet mee ging, want 1500m klimmen in 3 uur is niet aan mij besteed. Maar Rolf heeft wel een hele mooi klim gemaakt, ook al heeft tie niet de top bereikt.

Hierna vonden we dat we wel weer een beetje welness hadden verdiend.

Dus een massage gekregen van een fysiotherapeut, daarna de sauna in.

En vervolgens napoedelen in een hottube (heetbad).

Een ietwat primitieve lemen sauna, met houtkachel.
Maar wel lekker warm.

Je moest op je knieen kruipen om binen te komen.

Dit was onze laatste dag in San Pedro, hierna door gereisd naar Antigua.

Quetzaltenango

Quetzaltenango ook wel Xela genoemd is de 2na grootste stad van Guatemala.
Onze verwachtingen waar dan ook hoog, helaas valt alles een beetje letterlijk in het water. Je kan hier hele mooie hikes maken, naar verschillende vulkanen of andere uitkijkpunten met uitzicht op de actieve vulkanen. Helaas regent het hier al een poos en het zal de komende weken nog wel blijven regen. De hike naar de vulkaan ging dus niet door, ikzelf zag het niet zo zitten om over een glibberig modderpad naar boven te moeten klauteren. Rolf wilde het wel doorzetten, maar de tour operators gaan niet met minder dan 3 mensen de berg op. En er bleken geen andere "gekken" te zijn die deze tocht met dit weer wilden gaan doen.
Dus helaas pindakaas geen vulkaan voor ons hier. Misschien later als we richting het oosten gaan.

Nu moesten we een andere daginvulling gaan vinden, toen het plan nog bestond dat rolf ging klimmen en ik niet. Hadden we voor mij een 1daagse cursus weven geboekt. En dat heb ik dus vandaag de hele dag gedaan terwijl Rolf administratieve klusjes deed en de boodschappen.
Hier wordt het patroon uitgelijnd (ik ken helaas niet de officiele term).

Nadat het patroon is uitgelijnd wordt alles met behulp van een paar stokken vastgezet en kan het weven gaan beginnen.

Ik begon om 9 uur 's ochtends, al met al kost het zo'n 10 uur om een sjaal te weven. Om 13:00 kwam Rolf me halen voor de lunch, terwijl wij lekker zaten te lunchen werkte de weefjuf verder aan mijn sjaal. Anders ging ik het niet redden in 1 dag.

En het eindresultaat:

Morgen gaan we naar hot springs hier, een kuuroord met bronwater welke door de vulkaan opgewarmd wordt. Het kuuroord ligt hoog in de bergen en beschikt tevens over een aantal berghutten, zonder elektriciteit maar met en grote openhaard en voldoende hout. Nou dat leek ons wel wat. Dus wij slapen morgennacht in een berghut.

Marijn en Eveline, gefeliciteerd met jullie trouwdag!!!

San Christobal de las casas

Ik loop hopeloos achter met mijn blog,
inmiddels zijn we vanuit San Ignacio (Belize) via Flores (Guatemala), Palenque (Mexico) en San Cristobal de las Casas weer in Guatemala belandt.

We hebben de afgelopen 6 dagen in San Cristobal doorgebracht, eindelijk een stadje waar we lekker uren doorheen konden slenteren, mooie straten met leuke winkeltjes. Veel verschillende kroegjes en restaurantjes. We zijn hier dan ook een paar dagen langer gebleven dan gepland. We hadden een heel fijn hostel, erg gezellig en hebben dan ook veel nieuwe vrienden gemaakt.
Ik heb ook al een mexicaans ziekenhuis van binnen gezien, Amanda liep al een week rond met haar schouder uit de kom. De schouder was niet goed terug gezet en moest terug gezet worden. Zodoende ben ik met haar mee geweest. Helaas bleek de arts er niet te zijn en werd er gezegd "manana" en zo ging dat 4 dagen door. Uiteindelijk bleek de arts de schouder niet te kunnen zetten en is Amanda onderweg naar London. Weet nu wel, dat ik me niet zal laten behandelen in een mexicaans ziekenhuis.
Iedere avond kampvuur in het hostel. Rolf en ik konden dus heerlijk fikkie stoken. Op deze foto Chris, Amanda en Martine.

In het hostel gratis internet via draadloos netwerk, heb even bijgekletst met pa, ma, Eline en Koen.

Rolf doet boodschappen voor Tijmen.
Op een regenachtige dag, slenterden wij door de straten en kwamen we dit koffiecafe tegen, waar we ook 100 soorten koffiebonen konden kopen. Dus Tijmen, er is 250g koffie onderweg!!

Het uitzicht vanaf een heuvel in San Christobal

De winkelstraatjes

Na een te lange nacht bij het kampvuur, stonden wij om 7 uur op om een boottocht over een rivier door de Canyon te maken. We hadden maar 4 uurtjes geslapen en een kleine kater. Dus ideaal om te gaan varen :-) .

Gelukkig was het deze dag droog, want tot dan toe hebben we iedere dag regen gehad.

Onderweg kwamen we verschillende dieren tegen, maar de krokodillen waren toch wel het spectaculairst, zeker als de krokodil een meter voor de boot onderwater verdwijnt. En ik zat aan de zijkant.......de krokodil hebben we niet meer terug gezien. Voor de zekerheid had ik wel een wekker bij me (kapitein haak).